فضا نگهدارنده دندان (یا اسپیسر) برای کودکانی استفاده می‌شود که برخی از دندان‌های شیری خود را از دست داده‌اند اما دندان‌های دائمی آن‌ها مدتی طول می‌کشد تا رشد کنند. آن‌ها فضایی را برای رشد دندان‌های بزرگسال مناسب نگه می‌دارند. همچنین از حرکت دندان‌های شیری مجاور فضای باز جلوگیری می‌کنند.

چه زمانی فضا نگهدارنده دندان توصیه می‌شود؟

مهم است که با یک متخصص ارتودنسی یا Pedodontist در مورد استفاده از فضا نگهدارنده دندان مشورت کنید. این فضاها به‌خصوص در پشت دهان که اغلب فضای کمتری برای رشد و رویش دندان‌های دائمی وجود دارد، استفاده می‌شوند.

اگر دندان‌های شیری کودک‌تان زودتر از حد انتظار شروع به افتادن کردند، مهم‌ترین چیز این است که با دندانپزشک مشورت کنید. کودک شما ممکن است به فضا نگهدارنده دندان نیاز داشته باشد. اگر کودک شما نیاز به اسپیسر دارد، حتماً باید از آن استفاده کند. در غیر این صورت بعد از بیرون آمدن دندان‌های بزرگسال احتمالاً به بریس نیاز پیدا می‌کند.

جدول زمانی برای دندان‌های کودکان:

• در ۶ ماهگی تا یک سالگی، دندان‌های شیری کودک شما باید شروع به رویش کنند
• در حدود ۳ سالگی کودک شما باید بیشتر دندان‌های شیری خود را داشته باشد
• در حدود ۶ سالگی دندان‌های کودک شما باید شروع به افتادن کنند. این موضوع می‌تواند تا حدود ۱۲ سالگی ادامه یابد. به طور کلی دندان‌ها به ترتیب رشد می‌کنند.
• اگر دندان‌های شیری کودک‌تان سریع می‌افتند، با یک دندان‌پزشک مشورت کنید تا نیاز احتمالی به فضا نگهدارنده دندان را تشخیص دهد.

فضاهای نگهدارنده دندان چگونه هستند؟

فضا نگهدارنده دندان به صورت سفارشی از آکریلیک یا فلز ساخته می‌شود. آن‌ها تا حدودی شبیه نگهدارنده‌ای هستند که بعد از ارتودنسی استفاده می‌شود. برخی از آن‌ها دارای نوار لاستیکی و بعضی دیگر دارای فنرهای فلزی هستند. آن‌ها می‌توانند ثابت یا قابل جابجایی باشند. دندانپزشک یا ارتودنتیست شما مناسب‌ترین نوع فضا نگهدارنده دندان را برای کودک شما توصیه می‌کند.

آیا اسپیسر درد دارد؟

اسپیسرها با حرکت دادن یا جابجایی هیچ دندانی استفاده نمی‌شوند، بنابراین معمولاً هیچ دردی به همراه آن‌ها احساس نمی‌شود. از طرفی کودکان معمولاً به سرعت به آن‌ها عادت می‌کنند.

اسپیسر چقدر باید در دهان بماند؟

فضا نگهدارنده دندان می‌تواند تا زمانی که دندان‌های بالغ اسپیسر را به بیرون فشار دهند، در دهان باقی بماند. اسپیسرهای فنری فلزی باید زمانی که دندان بالغ شروع به رشد کرد، برداشته شوند.

نکات مهم مراقبت از فضا نگهدارنده دندان

• از خوردن آب‌نبات‌های چسبناک، تنقلات میوه‌ای، تافی و آدامس خودداری کنید
• بهداشت دهان و دندان از جمله مسواک زدن روزانه و نخ دندان کشیدن را رعایت کنید
• از فشار آوردن به فضا نگهدارنده دندان با زبان یا انگشتان پرهیز کنید
• از یک رژیم غذایی سالم و متعادل استفاده کنید که مواد قندی و اسیدی را محدود می‌کند
• به طور منظم (حداقل دو بار در سال) به دندانپزشک کودک مراجعه کنید تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود

چرا فضا نگهدارنده دندان استفاده می‌شود؟

دندان‌های شیری کودک شما معمولاً زمانی می‌افتند که دندان‌های دائمی آماده بیرون آمدن هستند. در این حالت، فضاهای نگهدارنده به ایجاد مسیر مناسب برای رویش دندان دائمی کمک کرده و شرایط آمدن دندان کودک شما را فراهم می‌کنند.

هنگامی که یک یا چند دندان شیری کودکان به دلیل آسیب یا دلایل دیگر زودتر می‌افتند، شکافی بین دندان‌هایشان ایجاد می‌شود که در صورت عدم توجه می‌تواند باعث مشکلات دندانی شود. نیروهای طبیعی در دهان، مانند فشار ناشی از جویدن و گاز گرفتن، می‌توانند دندان‌های اطراف را از موقعیت خارج کرده و مشکلاتی را برای دندان دائمی ایجاد کنند.

فضاهای نگهدارنده‌ دندان تضمین می‌کنند که دندان‌های اطراف تحت تأثیر جای خالی دندان قرار نگرفته و می‌توانند فاصله و تراز مناسب بین‌ دندان‌ها را حفظ کنند. ضمن اینکه این فضاها بهترین شانس را به دندان در حال رویش می‌دهند.

انواع فضا نگهدارنده دندان

چندین فضا نگهدارنده دندان وجود دارد که متخصص دندانپزشکی ممکن است بر اساس محل قرارگیری دندان (یا دندان‌های از دست رفته) و سابقه سلامت فردی، برای کودک شما توصیه کند. صرف نظر از طراحی، فضاسازها به یک طرف دهان (یک طرفه) یا هر دو طرف دهان (دو طرفه) متصل می‌شوند.

این نگهدارنده‌ها معمولاً با چسباندن بر روی دندان‌های کودک استفاده می‌شوند و غیر قابل جدا شدن هستند. این چسباندن کمک می‌کند تا فرزند شما نتواند آن‌ها را بیرون آورد.

انواع فضا نگهدارنده ثابت عبارتند از:

• نوار و حلقه: شامل نوارهای فلزی است که به دندان‌های اطراف متصل شده و از طریق سیم به هم متصل می‌شوند.
• قوس ترانس کامی: شامل یک نوار فلزی سفت است که به دندان‌های اطراف در دو طرف دهان کودک شما متصل می‌شود.
• کفش دیستال: شامل نواری است که روی دندان اصلی اطراف قرار می‌گیرد و به دندان رشد نیافته کودک شما متصل می‌شود تا به رشد آن کمک کند.
• قوس نگهدارنده لینگوال: متشکل از نوارهای فلزی است که در مجاور دندان‌های دائمی در دو طرف دهان کودک شما قرار می‌گیرد و به شکل سیمی قوسی شکل است.

فضا نگهدارنده قابل جابجایی

فضا نگهدارنده دندان متحرک روی دندان یا دهان کودک شما ثابت نمی‌شود و می‌تواند به‌راحتی برای تمیز کردن یا اهداف دیگر بدون کمک یک متخصص دندانپزشکی جدا شود. متخصصان دندانپزشکی اغلب نمونه نگهدارنده‌های ثابت را پیشنهاد می‌کنند.

فضاهای نگهدارنده ثابت می‌توانند تمیز کردن اطراف و بین دندان‌های آسیب‌دیده را دشوار کنند، بنابراین باید توجه ویژه‌ای به این نواحی و تمیز کردن آن‌ها شود. نگهدارنده‌های فضایی قابل جابجایی را می‌توان از دهان کودک خارج کرد و دو بار در روز هنگام مسواک زدن دندان‌ با پیروی از دستورالعمل‌های ارائه‌شده توسط متخصص دندانپزشکی، شستشو داد و تمیز کرد.

هنگامی که کودک شما از فضا نگهدارنده دندان استفاده می‌کند، فرصتی فوق‌العاده برای ایجاد عادات سالم دارد. این عادات سالم می‌توانند تا بزرگسالی و تا پایان عمر ادامه داشته باشند. آن‌ها همچنین می‌توانند کودکان را از مشکلات دندانی نجات دهند و از تحمیل هزینه جلوگیری کنند.

جمع‌بندی

فضا نگهدارنده دندان برای کودکانی که سریع‌تر از موعد دندان‌های شیری را از دست می‌دهند، اهمیت دارد. این موضوع به دلیل تاخیری است که بین رشد دندان دائمی و افتادن دندان شیری به‌وجود آمده است. فضاهای نگهدارنده می‌توانند از نوع ثابت یا متحرک باشند.