پوسیدگی دندان
زمانی که بافت سخت دندان بر اثر ترشحات اسیدی از باکتری های پوسیده کننده دندان، مواد معدنی خود مانند کلسیم و فسفر را از دست دهد پوسیدگی دندان رخ می دهد این پوسیدگی به هیچ عنوان نمی تواند به طور طبیعی ترمیم و بازسازی شود و تنها راه درمان آن مراجعه به دندانپزشک و ترمیم دندان با استفاده از مواد ترمیمی مصنوعی می باشد. این نوع پوسیدگی ها از ابتدا جدی گرفته شود با یک درمان سطحی و پر کردن دندان با مواد ترمیمی درمان می شود اما اگر جدی گرفته نشود این پوسیدگی تدریجا به ریشه دندان رسیده و درد های شدیدی برای بیمار به وجود می آورد که در این صورت دندان باید عصب کشی شود در مواردی هم که پوسیدگی زیاد و غیر قابل ترمیم باشد با تشخیص دندانپزشک باید کشیده شود. هنگامی که دندان دچار پوسیدگی شود معمولا چنین علائمی دارد؛ تغییر رنگ دندان، قهوه ای یا سیاه شدن محل پوسیدگی دندان، سوراخ شدن محل پوسیدگی ( این سوراخ در بعضی موارد به راحتی قابل مشاهده بوده و حتی ممکن است قسمتی از دندان از بین رفته باشد و در بعضی موارد تنها با معاینه دقیق دندانپزشک مشخص می شود)، احساس درد هنگام خوردن غذاهای گرم، سرد، ترش و شیرین، درد دندان زمانی که دندان ها را روی هم فشار دهید، بوی بد دهان و گیر کردن مواد غذایی بین دندان ها که ناشی از پوسیدگی بین دندانی است. به طور کلی چهار عامل اصلی برای پوسیده شدن دندان وجود دارد که آن چهار عامل عبارتند از؛ میکروب ها، مواد قندی، نوع دندان و زمان. وجود این چهار عامل با هم سبب پوسیدگی دندان می شود و اگر هر کدام از آن ها نباشد پوسیدگی به شدت نخواهد بود. برای جلوگیری از هرگونه پوسیدگی توصیه می شود هر روز دوبار دندان ها را به خوبی مسواک زده، از دهان شویه حاوی فلوراید استفاده کرده و به طور منظم معاینات دندانپزشکی خود را انجام دهید.